MUTLULUK

Mutluluğu kovaladım benim olsun istedim,

Kule gibi meşe ve salkım saçak asma diktim.

O kaçtı, ben kovaladım, eğimli dere tepede,

Tarlalarda ve çayırlarda, mor vadide

Peşinden giderek coşkun derede,

Kartalların çığlık attığı yüksekliklerde;

Dolaştım bütün dağları ve denizleri,

Ama hep uzak tuttu mutluluk beni.

Yorgunluktan bayılınca bıraktım peşini,

Çöktüm susuz bir kıyıya.

Biri gelip yiyecek istedi, bir başkası sadaka;

Koydum ekmek ile paraları kemikli avuçlara.

Biri gelip anlayış istedi, bir başkası istirahat;

Hepsini verdim elimde ne var ne yoksa,

İşte o zaman tatlı mutluluk belirip ilahi surette,

''Seninim!'' dedi yumuşak bir sesle.

Burleigh